Blijk ik de afgelopen twee sessies van Demon vergeten te zijn. Hier dus de sessie van begin februari.

In een internetcafeetje gaan de demonen op zoek naar informatie over de sleutel van het luik in de Oude Kerk. Maar ze vinden niets. Kees praat in de kerk met het spook van Zwarte Lenie, een beroemde prostituee. Die weet hem te vertellen dat Gijsbrecht van Aemstel de beschermgeest van de stad is. Die rust in het monument op de Dam. Als er een 2e sleutel bestaat, dan weet hij waar die is. Google levert op dat Gijsbrecht in zijn tijd bekend stond vanwege zijn voorliefde voor de jacht. Bij een poelier kopen ze een kilo everzwijnenvlees als offer en ze gaan naar de Dam.

Gijsbrecht is gemakkelijk op te roepen. Hij accepteert het offer en vertelt ze dat er  een tweede manier is om in het andere Amsterdam te komen. In ruil voor de belofte een prive doorgang voor hem te maken, legt hij de route uit. In het Amsterdamse Bos is een doorgang naar een sprookjeswereld. Daarvolg je een wit hert naar een meer dat doorgang geeft naar de plaats waar Utnapishtim woont. Die beheert de poort naar de wereld van Levend Vuur en Levend Metaal. Vanaf die wereld kun je naar het andere Amsterdam. Klinkt goed. Met de tram gaan ze naar het bos. Daar toont Gijsbrecht ze de paddenstoelenkring die doorgang geeft naar de sprookjeswereld. Ze komen er achter dat ze bespied worden. Het is Zeb, van Inlichtingen, in de vorm van een raaf.

Na dit intermezzo gaan ze naar de sprookjeswereld.  Ab als arabische prins. Mio en Kees met vleugels en Suzette als zichzelf. Liselotte roept een wit hert op. Ze rennen een half uur achter het dier aan. Maar waar het meer zou moeten zijn is nu een vallei met een kabouterdorpje. Ab maakt foto’s met zijn mobieltje. Ze zijn nog kleiner dan de kinderen en ze zijn heel gastvrij. Er wordt een feestmaal voor ze aangericht.  Ab flirt en danst met een paar meisjes. Maar dan wordt het tijd om verder te gaan. Besertana heeft de poort gedetecteerd, dertig meter hoger, midden boven het dorpsplein. Mio maakt een soort knopenkoord van het levende metaal en Kees klimt naar boven. Met de dolk Besertana snijdt hij een doorgang naar de volgende wereld en hij wordt meteen doornat omdat er water naar beneden stort. Hier is het meer leeggelopen, maar aan de andere kant is het er nog! We moeten snel zijn. Onder grote hilariteit  klimmen we omhoog en sluiten de poort achter ons. We liggen in het water en zullen moeten zwemmen. De kust is gelukkig in zicht