Wat kan een mens toch een slaaf van z’n agenda wezen.

Vandaag had ik in mijn agenda staan dat er een bestuursvergadering van mijn duikvereniging Calypso was. Nota bene om 19.30 uur. (Half acht voor gewone mensen) Een onmogelijke tijd. Dus ik vreselijk stressen om op tijd in het zwembad te zijn. Was er niemand. Een kwartier later komt het eerste lid binnen. Voor een 3* les. (Wat op zich raar overkwam, want ik volg zelf ook de 3* opleiding. Maar hij doet de oude stijl en was bovendien lessen aan het inhalen.)

Ik bel de voorzitter eens: voicemail. Bel de secretaris: neemt niet op. Nog een kwartier later komt de commissaris opleidingen binnen voor de voornoemde cursist. Nuchter commentaar: “Nee, het is volgende week.”

Zucht…