Toen de Belgische rollenspelvereniging Eternica overging op een nieuw spelsysteem en ik inmiddels vond dat ik aan een vers karakter toe was, kwam ik dit plaatje van de Japanse tekenfilmheld Inu Yasha tegen. De tekenfilms kende ik niet, maar het poppetje sprak me wel aan.

Een paar jaar geleden kocht ik een rode leren wapenrusting bij een Amerikaan, die inmiddels niet meer in de business zit. Ik heb daar een witte pruik bij aangeschaft, waarvan iedereen vindt dat ik gek ben dat ik die een heel weekend draag. Vandaag realiseerde ik me opeens dat ik al jaren een kapotte Afrikaanse ketting met zwarte kralen (gedroogde bessen), leeuwennagels en een klauw van een roofvogel, in de kast heb liggen. Ik ben de hele middag bezig geweest de ketting opnieuw te rijgen.

Het was niet mijn intentie om het personage Inu Yasha te recreeren. Ik lijk ook niet. Maar het ging mij er om door de combinatie van kleuren: rode kleding, wit haar en zwarte details, een bepaald effect te sorteren.

Na de serieuze, wereldreddende ridder Nandor, speel ik nu de Vos. Een schelm, inbreker, charmeur en schuinsmarcheerder.